Recent bezocht ik een bijeenkomst voor een nieuwe leisure attractie. Kansrijk, leuk, innovatief en aanvullend op het huidige aanbod. Zo schatte ik een en ander in. Ik had daarvoor al eens met de initiatiefnemer gesproken om een eerste impressie te krijgen. Dat was een interessant gesprek, waarbij ik wel mijn vraagtekens plaatste bij zijn concept en het bijbehorende businessplan. Daar had hij wel wat moeite mee… naar later bleek nog veel meer dan dat.
Tijdens de bijeenkomst stelde ik wat kritische vragen en plaatste ik wat opmerkingen om wat zaken duidelijk te krijgen. Als enigste. Dat werd niet erg op prijs gesteld. Ik kreeg later te horen dat ik blijkbaar het project afkraakte en dat in het bijzijn van derden. Ok, als het dan zo moet….deze ondernemer in spe is enorm arrogant, heeft geen kennis van de leisure markt, geen ervaring in exploitaties en staat op geen enkele manier toe dat mensen hem adviseren of helpen. Koning, keizer, admiraal. Zijn ambities zijn enorm, waar ken ik dat toch van? En hoe is dat afgelopen? Ik voelde mij in eerste instantie gekrenkt, beledigd en daarnaast had ik totaal geen begrip voor zijn ongegronde opmerkingen. Nu, een paar dagen later, voel ik eigenlijk slechts alleen nog medelijden met hem .Mijn intentie was te helpen, mogelijk investeerders binnenhalen en kijken of dit van de grond te krijgen is. Mijn intentie nu is om dit van een afstand te blijven volgen en te kijken wat er gaat gebeuren. Ik voorspel een fiasco… maar ben zeker niet alwetend. En ja, ik heb de betreffende persoon uit mijn netwerk geschrapt….
De Haan was boos maar blijft kraaien…
