Skip to main content

Recent las ik dat het kraaien van een Haan iets te maken heeft met de Bijbel. Ik heb die link eerlijk gezegd nooit gelegd en zeker ook niet verwacht. Ik associeer het kraaien van een Haan met de ochtendstond en met haantjesgedrag. Hier ben ik en hier sta ik voor. Eigenwijs. Daadkrachtig. Duidelijk. En die kenmerken herken ik deels wel. Ik ben een echte Haan, en daarnaast ook nog eens een Leeuw (mijn sterrenbeeld). Maar die andere associatie…nee.

Wat houdt me op dit moment bezig? Het is me opgevallen dat er sprake is van een enorme kloof tussen MBO en HBO opleidingen. Een kloof in de trant van hoe opleidingen aankijken tegen en omgaan met ons vakgebied. En daar word je niet blij van. Eerder gefrustreerd. De gehanteerde definities van termen als leisure, experience en toerisme zijn totaal anders in het MBO. Afstemming? Nee, daar is geen tijd voor en daar heeft niemand direct belang bij. Bij de doorstroming van studenten zal dit een fiks probleem opleveren, leisure is echt breder dan bijvoorbeeld puur animatie werk op een camping. Of het werk van een balie medewerker op een attractiepark.

Leisure is de overkoepelende term die een lading dekt bestaande uit sport, horeca, verblijfsrecreatie, dagrecreatie, cultuur e.d. Een brede definitie. Uitdagend. Ik ben leisure consultant en de vertegenwoordigers van het MBO dachten dat ik me bezighield met animatie werk op campings en het adviseren van werknemers achter de balie bij bijvoorbeeld een attractiepark. Tja…hoe moet je daar nu me omgaan? Hoe zorg je ervoor dat die kennis er wel komt en het MBO zich wat breder gaat oriënteren en meer afstemmen?

Waarom is er trouwens geen goede afstemming tussen de verschillende onderwijsniveaus? Waarom is er ook binnen MBO’s zo’n verschil in de opzet van de opleidingen? Is een diploma van een bepaalde MBO welvergelijkbaar met dat van een MBO in een andere plaats? Moeilijk te zeggen.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik ben hiervan enorm geschrokken. Echt. Dit verdient aandacht, en wel per direct. Dit verdient aansturing vanuit de overheid en een concreet actieplan om dit aan te pakken. Zo snel mogelijk. En dan niet zeuren over we kunnen iets niet zo snel veranderen, er zijn richtlijnen e.d. Als er een wil is, is er een weg, zei mijn vader altijd. En hier moet een snelweg aangelegd worden, liefst zesbaans.

De Haan blijft kraaien…

Leave a Reply